Philips N4450  Foto is van Karl-Heinz Rittersen's Tonbandger�tesammlung.

  1975

Rapportcijfers:

  Kast: 8
  Geluid uit eigen versterkers: 9
  Opname / Weergave: 9


Specificaties:
Snelheden:4,75, 9,5 en 19 cm/s
Frequentiebereik recordergedeelte:30 - 20.000 Hz (-20 dB niveau) bij 9,5 cm/s
Aantal sporen:4, stereo
Uitgangsvermogen bij 4 Ohm:2 x 30 Watt RMS
SR verhouding bij 9,5 cm/s:58 dB.
Kast:Hout, zwart bekleed.
Afmetingen: 


Beschrijving:

Deze bandrecorder heb ik in begin 1980 tweedehands op de kop getikt en heeft tot 1994 vrijwel dagelijks gespeeld. Voor diegenen die denken dat dit een professionele bandrecorder is, heeft het mooi mis. De prestaties van deze bandrecorder zijn niet beter dan de kleine stereo broertjes van Philips. Elke Philips bandrecorder die ik onder handen heb gehad, ook de goedkoopste, hebben na goed afregelen uitstekende prestaties. Die 20.000 Hz bij 9,5 cm/s is niet uit de lucht gegrepen, mits de kopspleetbreedte rond de 1 micron is en de bias optimaal is afgeregeld. Het feit dat bij deze bandrecorder met drukvilt wordt gewerkt beperkt de mogelijkheid om de backcoated tapes te gebruiken. Toch heb ik veel backcoated tapes gebruikt en had een klein voorraad reserveviltjes. Wat wel mooi is aan deze bandrecorder is de bandspanningsregeling. Uher gebruikt de snelle mechanische feedback. Philips doet het elektronisch en werkt in principe net zo goed.

Deze bandrecorder moet het met name hebben van de features, zoals mengbare ingangen, echo, multiplay en auto reverse. Omdat er met 6 koppen gewerkt wordt is er ook tijdens het opnemen een A/B controle (monitor) mogelijk. Leuk om een zanger gek te maken als hij zichzelf iets later hoort . Zo zitten er oerdegelijke gelijkstroomgekoppelde versterkers ingebouwd met 2N3055 transistoren in de eindtrap. 2 Ohm aan de luidsprekeruitgangen is geen bezwaar, al zie je de verlichting wel op de muziek mee knipperen. De voeding redt het dan niet, maar is ook niet kapot te krijgen. Je kunt een tuner en een MD platenspeler op aansluiten en er is nog extra ruimte voor een cassettedeck en een CD-speler. De AUX ingang is een echte alleseter en je kunt er van 2 microfoons, elektrische gitaren tot aan CD spelers toe op aansluiten. Het frequentiebereik van de versterker is zodanig gekozen dat deze bij 55 Hz (-3 dB punt) met 6 dB/octaaf begint af te vallen, en dat is ideaal voor het PA gebeuren. Er raakt geen onnodig uitgangsvermogen verloren en er is toch voldoende laag over. Door enige baslift toe te passen is het geluid wel redelijk neutraal te krijgen. Ook het dubben met multiplay bij 19 cm/s gaat zeer goed, maar na 6 � 7  keer neemt de geluidskwaliteit toch wel duidelijk af. Wanneer je de echo gebruikt, dan is die bij 9,5 cm/s toevallig 200 ms en dat komt heel mooi uit als je met een keyboard en twee microfoons in een feesttent wilt spelen.

Van deze bandrecorder heb ik jarenlang veel plezier gehad en regelmatig zijn ook de snaren vernieuwd geworden. Ook heb ik een keer 4 nieuwe koppen geplaatst. Helaas zijn de banden na meer dan 20 jaar in kwaliteit achteruit gegaan en raken de koppen nu erg snel vervuild. BASF banden zijn verreweg de slechtste. Ampex, Sony en Maxell beginnen piepend te knarsen. TDK doet het nog redelijk en de Scotch 3M banden doen het zelfs nog goed. 

Terug naar fotogalerij
Terug naar index